HoefsmederijErdbrink
Beste paardenliefhebber:
Wilt u uw paard of pony laten bekappen?
Zoekt u hiervoor een
hoefsmid die netjes werkt en zich aan zijn afspraken houdt?
Wilt u informatie over hoefbescherming maar wilt u geen hoefijzers?
Dan heeft u gevonden wat u zocht.
Hoefsmederij Erdbrink
Ik kom op tijd en ik neem de tijd.
Voor- en tegenstanders van hoefijzers vliegen elkaar al jarenlang in de haren. En het gaat er niet bepaald zachtzinnig aan toe. Resultaat? Geen van beide partijen, voor of tegen, heeft de ander ooit kunnen overtuigen van het eigen gelijk, de meningen zijn verdeeld en blijven verdeeld.
Ik ben opgeleid en gediplomeerd als traditioneel hoefsmid. Dat betekent: je leert paarden bekappen en je leert hoe je paarden moet beslaan. De eerste jaren, vanaf 2008, dat ik als hoefsmid werkte, gebruikte ik hoefijzers. Niet altijd, maar regelmatig. Gewoon, omdat een hoefijzer een simpele, redelijk goedkope manier is om paarden die niet goed lopen, beter te laten lopen.
Soms lijkt een hoefijzer een probleem op te lossen en lijkt het of het paard mét beter loopt dan zonder. Ik heb nooit precies kunnen doorgronden waarom dat zo is. Maar de problemen die hoefijzers veroorzaken, waren -en zijn- naar mijn mening, groter dan de problemen die ze oplossen. Een hoefijzer is geen geneesmiddel; het lijkt problemen op te lossen, maar als dat echt zo was, zou het na verloop van tijd niet meer nodig zijn. Het omgekeerde is waar: als een paard eenmaal beslagen wordt, is de weg terug in de praktijk vaak heel lastig. Kort en goed: ik begon de nadelen van hoefijzers groter te vinden dan de voordelen.
Ik heb zeven jaar ervaring opgedaan met paarden, met bekappen en beslaan. Ik heb de voor- en nadelen van hoefijzers ervaren, heb nooit iemand willen overtuigen, behalve mezelf en ik kan nu niet anders dan naar die overtuiging handelen. Als ik vind dat de nadelen van hoefijzers groter zijn dan de voordelen, moet ik daar de consequenties van aanvaarden. Daarom ben ik in 2015 gestopt met het beslaan van paarden: ik gebruik geen hoefijzers meer.
Hoefsmid-vraagteken. Ik heb het smeden van hoefijzers afgeschaft, ben ik dan nog hoefsmid? Moet ik een andere naam verzinnen voor wat ik doe? Hoefverzorger? Hoefbekapper?
Ik kwam er niet goed uit, tot ik sprak met een collega. Hij trok de vergelijking met de loodgieter. Die giet toch ook geen lood meer? Maar de naam “loodgieter” bestaat nog steeds en iedereen weet wat een loodgieter doet.
De term hoefsmid is ook duidelijk, iedereen weet wat een hoefsmid doet.
Bovendien heb ik een gedegen opleiding gevolgd en heb ik een Europees erkend diploma. Dat onderscheidt mij -met alle respect- van mensen die een korte cursus hebben gevolgd en paarden bekappen of bekappers in de hobby-sfeer.
Ik heb een traditionele, degelijke basis, maar ik heb me, door na- en bijscholing, ook verdiept in alternatieve bekapmethodes. Ik ken alle aspecten van het beroep, ik heb alleen afscheid genomen van het hoefijzer. Ik blijf dus maar gewoon “hoefsmid” en mijn praktijk heet “hoefsmederij”. Voor de duidelijkheid.
Paarden hebben hoeven en die noemen wij mensen meestal “voeten”. Dat klopt niet helemaal, maar het is zó gewoon geworden, dat ik de term “paardenvoet” hier ook maar gebruik.
De paardenvoet is een spiegel van het welzijn en het welbevinden van het hele paard. Even kort door de bocht: een gezond paard dat zich goed voelt, heeft gezonde voeten. Als ik afwijkende of minder gezonde voeten zie, probeer ik te doorgronden wat ik zie: Een (te) steile voet of een platte. Of allebei: ongelijke voeten. Rechte of scheve. Hoefringen. Vaak zie ik rotstraal, schimmel of scheuren en probeer ik te begrijpen wat de oorzaak van die verschijnselen kan zijn.
Met de informatie die de voet geeft en aanvullende informatie van de mens die daarbij hoort, ontstaat een beeld van het hele paard en meestal ook inzicht in de oorzaak van het probleem met de voet. En daardoor ook in mogelijke oplossingen.
In samenwerking met de klant verbeteren voetklachten vaak heel snel: een kleine aanpassing van het dieet, een paar keer per week schrobben met Biotex, meer wandelen op het harde. In de uitwisseling van informatie en het uitproberen van wat helpt om de voet gezonder te maken, ontstaat resultaat en wederzijds vertrouwen. Dat vertrouwen is de basis van mijn werk.
Bekappen betekent: het wegnemen van materiaal uit de voet. Gewoon, omdat het los zit of al bijna loslaat, omdat het niet helemaal gezond en vitaal is of omdat de bekapper denkt dat het in de weg zit. Er zijn veel theorieën over bekappen. De traditionele opvattingen gaan uit van voetassen, hoefhoeken en voetstanden. Het doel van bekappen is dan: “corrigeren”, een term die veel gebruikt wordt. Alternatieve opvattingen noemen zich meestal “natuurlijk”, het doel van bekappen is dan het nabootsen van natuurlijke slijtage en daardoor het creëren van een voet die lijkt op die van het wilde paard.
Ik ben geschoold in beide theorieën en ik kan ze toepassen, maar alle theorieën hebben één belangrijke beperking: ze gaan uit van een “ideale” voet. Met ideale verhoudingen en een ideale vorm en stand. Ik ken bijna geen paarden die zulke voeten hebben. En wat doe je dan in de praktijk? “Corrigeren” of niet? Een natuurlijke voet “creëren”?
Het antwoord op deze vraag is mij, door mijn ervaring met paardenvoeten, in de loop der jaren duidelijk geworden: ik doe wat de voet vraagt. Niet meer en niet minder. Elke paardenvoet is uniek en elke voet vraagt iets anders. soms is dat veel, soms weinig. Soms bijna niks. Ik ga respectvol om met wat ik zie, ook al is dat niet ideaal. Ik heb geen oordeel en ik keur niet af; ik bekap tot ik denk dat ik de vraag van de voet beantwoord heb. En dan zie ik een voet die voor dát paard op dát moment heel aardig in de buurt komt van wat ideaal is.
Geloof het of niet, er zijn heel veel paarden met hele “rare” voeten die prima lopen.
Het is goed als paarden regelmatig bekapt worden. Het is een essentiële vorm van onderhoud van een van de belangrijkste onderdelen van het paardenlichaam. Tussen twee bekapbeurten zit meestal 8 weken, maar soms is het verstandig om het vaker te doen.Als ik dat vind, zeg ik het ook en mijn klanten vinden dat prima.
Soms lopen paarden niet lekker op blote voeten. Dat kan allerlei oorzaken hebben; sommige zijn te begrijpen, soms sta je voor een raadsel. Wat wél duidelijk is, is dat de voet een vorm van bescherming nodig heeft. Vroeger probeerde ik dit probleem op te lossen met een hoefijzer. Toen ik daarmee stopte, moest ik op zoek naar een alternatief. En gelukkig is dat er: de hoefschoen. Ook weer zoiets waar verschillend over gedacht wordt. Van heel positief tot heel negatief. Sommige van mijn klanten hebben al jaren hoefschoenen (soms zelfs zonder dat ik het weet…) en zijn er heel tevreden over. Maar als je over hoefschoenen praat, hoor je ook over slechte ervaringen.
Een hoefschoen moet qua model geschikt zijn voor de voet en goed passen. Dat klinkt simpel en dat is het vaak ook, maar soms lukt het niet: dan kopen mensen hoefschoenen via het internet en dan begint het getob: zit en past nét niet lekker, schoenen retour, andere gekocht, weer niet goed.
De keuze in hoefschoenen is namelijk zo overweldigend, dat je als leek al snel door de bomen het bos niet meer ziet. Daar is een oplossing voor: in januari 2015 heb ik een pascursus hoefschoenen gevolgd. Ik ben heel enthousiast over wat ik daar gezien en geleerd heb en heb direct besloten met hoefschoenen te gaan werken.
Dat betekent in de praktijk dat ik ter plaatse naar de voeten van het paard kom kijken en aan de hand van wat ik zie, advies geef. Ik heb een kleine voorraad schoenen bij me, als er iets tussen zit wat past, laat ik het uitproberen. Als het bevalt, kan de klant zelf hoefschoenen kopen. Er zijn verschillende aanbieders, die makkelijk te vinden zijn op het internet en zo kunnen mensen zelf kiezen. Een werkwijze die goed bij mij past en waar mensen tevreden over zijn.
Als het onverhoopt niet lukt om een paard goed aan het lopen te krijgen of te houden, adviseer ik klanten soms een “second opinion” te vragen. Ofwel bij een andere smid, of bij een dierenarts of kliniek. Dat is voor mij geen “motie van wantrouwen”; ik stel prijs op de mening van andere vakmensen. Als je met paarden werkt, leer je elke dag en het is belangrijk hiervoor open te staan.
Sinds de zomer van 2010 werk ik regelmatig samen met Joyce Vijverberg. Zij is paardenosteopaat en -chiropractor en woont in Berkel en Rodenrijs. Ik leerde haar kennen via een klant. Bij de eerste kennismaking was ik direct onder de indruk van wat ze vertelde en van wat ze doet. Als ik in mijn praktijk iets tegenkom wat ik niet begrijp of waarvan ik denk dat ik het niet alleen kan oplossen, adviseer ik mijn klanten contact op te nemen met Joyce. De resultaten van deze samenwerking zijn bijzonder goed.
De website van Joyce vindt u hier: www.paardenchiropractor.com
Soms hebben paarden vage lichamelijke klachten of gedragsproblemen en hebben mensen al van alles geprobeerd om deze op te lossen. Uit mijn ervaring met paarden durf ik te zeggen dat sommige klachten een emotionele, mentale of energetische oorzaak hebben. Als ik dit vermoed, verwijs ik mensen naar Ingrid Leegsma, Reiki Master en energetisch therapeut. Zij kan met haar werkwijze hardnekkige problemen bij paarden verbeteren en soms zelfs geheel oplossen.
De website van Ingrid staat hier: www.oogvoormensendier.nl
Het logo van hoefsmederij Erdbrink is een kunstwerk van een Franse kunstenaar, Yvo Jacquier. Het is, zoals hij het zelf noemt, een “kalligrafie” van een paard dat op rust staat. Toen ik bezig was met het zoeken van plaatjes voor deze site (het oog wil ook wat, nietwaar?), vond ik deze afbeelding.
De eenvoud en de rust die dit kunstwerk uitstraalt, spraken me direct aan. Het past bij hoe ik over mijn vak denk en hoe ik wil werken. Ik dacht: dat wordt het logo van mijn bedrijf.
Al zoekende op het internet kwam ik natuurlijk ongelofelijk veel afbeeldingen van paarden tegen. De gewone plaatjes, maar ook heel bijzondere. De afbeeldingen die ik gekozen heb, lopen als een rode draad door deze site. Het zijn kunstwerken uit alle tijden, van heel oud tot heel nieuw. Ik vond het bijzonder om te zien hoe lang mensen al bezig zijn met het afbeelden van paarden en op hoeveel manieren ze dat gedaan hebben. Het zijn stuk voor stuk prachtige symbolen van de verbondenheid tussen paard en mens. Ze drukken het gevoel uit dat paardenmensen door de eeuwen heen met elkaar verbindt. Ik hoop dat u er met plezier naar kijkt.
Bekappen:
Bij één paard reken ik een starttarief van 5 euro. Het bekappen van 1 paard kost dus 35 euro.
Voor het tweede paard vervalt dit tarief. Het bekappen van 2 paarden kost dan 65 euro, drie paarden 95 euro, enzovoorts.
Hoefschoenen:
Mijn tarief voor een pasconsult voor het aanmeten van hoefschoenen is variabel. Het hangt af van verschillende factoren, zoals reistijd en afstand. Meestal is het gelijk aan het tarief voor bekappen, maar ik geef er altijd vooraf uitsluitsel over als het anders is.
Erik Bakker
Oostmeerlaan 50
2652 AD Berkel en Rodenrijs
06 – 555 34 938
Neemt u bij voorkeur contact op via een tekstbericht per telefoon: een sms of een WhatsApp-bericht. Ik bel of bericht snel terug.
Mailen kan ook, maar de ervaring leert dat – door spam én door spamfilters – dat niet altijd het beste werkt.
Ik hoor graag van u!